Handboogsport is bij uitstek een individuele sport. De sporter, het meisje of de jongen, de man of de vrouw achter de boog is zelf helemaal alleen verantwoordelijk voor de behaalde prestatie. Elke misser is zijn of haar misser en elke roos is zijn of haar prestatie. Toch speelt het team-element een belangrijke rol. Veel wedstrijden worden verschoten door teams, ofwel de gezamenlijke scores van enkele individuen. Met het begrip “een gezamenlijke concentratiesport” is een tweede belangrijk kenmerk van de sport getypeerd. Handboogsport eist een constante perfecte techniek. Deze techniek is uitsluitend op te bouwen en vol te houden door concentratie. Basaal voor de gewenste concentratie is natuurlijk een goede conditie.
Zoals bij zoveel sporten is het uiteindelijk de behaalde score waarom het gaat. Toch blijkt al decennia lang dat ook recreanten elke keer weer een kick kunnen krijgen van een goed schot, wat in de praktijk niet altijd een uiteindelijke goede score hoeft te betekenen. Toch is het gevoel van een goed schot de grootste motivatie voor de recreatieve schutter, waardoor zij zich niet druk hoeven te maken over de uiteindelijke totaalscore. Deze grote groep recreanten vormen de basis van de sportvereniging.
De kleine groep topsporters en de iets grotere groep die daarheen op weg is, ontmoet de zelfde problemen als de toppers in alle andere sporten. Natuurlijk gaat het bij deze topsporters wel om het behaalde resultaat. Wil de topsporter die blijven behalen, dan betekent dit, net als bij andere sporten, dat hij intensief zal moeten leven voor de sport, hard trainen, veel reizen, veel geven en heel goed met spanning moeten kunnen omgaan.
Wil je meer weten over de geschiedenis van de handboogsport? Bezoek dan de site van NHB.